27 Nisan 2010 Salı

önümde yargılar

50-55 yaşlarında bildiğin teyze... ama şişman hayata baskın apartman teyzelerinden değil zayıf biraz daha ezilmiş hayata karşı sesi soluğu çıkmamış teyzelerden biri -+ sağlı sollu pazar poşetleri ellerinde, yavaş adımlarla önumden yürürken bir yandan kendi kendine mırıldanmakta.

doğal her insan yapar ki bunu sesinin gitgide artan şiddetini saymazsak,en son çırpınışı dudaklarından ''ben hayatımı yaşamak istiyorum, benim de buna hakkım var'' ardından sokağı inleten çığlıklar VAAAEEAA VAAAAEEAAA tekrar VAAAEEAA VAAEEAA; hiç durmadan;aynı yavaş adımlarla ilerlerken delirmek,kimsenin ne düşündüğünü ne yaptığını umursamadan yaşayabilmenin tek yolu...

ne hitlerin 'arbeit macht frei' si
ne de kendisini yaratıcı sanan salakların 'okumak özgürleştir'i
gerçekten özgür olmak ... VAAEEEAAAA VAAEEAA AVVVAAVAVAEE

Hiç yorum yok: