31 Aralık 2009 Perşembe

in my world everyone is a pony, and they all eat rainbows, and poop butterflies.


"Birgün fil Horton bir toz zerresinden gelen yardım çığlığı duyar. Kimseyi görmemesine rağmen ona yardım etmeye karar verir. Görünce anlar ki, toz zerreciği whosvillede yaşayan whoların evidir. Horton, whoları korumaya karar verir ama bu ona, zerrenin üzerinde herhangi bir şeyin hayatta kalabileceğini reddeden komşularının eziyetinden başka bir şey kazandırmayacaktır."



harika işlenebilecek bir konuyu bok edip çocuk filmine çevirmişler:

hortonı sadece belediye başkanının duyması ve halkını hortonın varlığına inandırmaya çalışması; hortonı tanrı, belediye başkanını da peygamber olarak düşünmeme neden oldu hatta kangurunun "görmediğim ya da duymadığım bir şeyin varlığına inanmam" tavırlarını ateisme gönderme olarak düşünsemde filmin genelinde teokratik herhangi bir şey olmaması bütün keyfimi kaçırdı.

sonuç itibarı ile çerez niyetine bile izlemenin zaman kaybı olacağı bir animasyon olmuş

Hiç yorum yok: