bugün çocukluğunda, karıncalara hiç işkence yapmamış biriyle tanıştım.
bi garip oldum lan. yani ben herkes yapmıştır, ben normalimdir falan diyodum ama varmış yapmayan.
büyüteçle yakmak eğlenceliydi ama gözlerimi çok rahatsız ederdi o yüzden ben genelde irice 2 tanesini alıp döğüştürmeyi daha çok severdim.
ilk o yıllarda başladım kumar oynamaya; kolasına karınca döğüştürürdük mahalleden çocuklarla.
en savaşçı ruhluyu bulurdum ve genelde kazanırdım. karınca seçerken dikkat etmeniz gereken karıncanın boyutları değil kazanma hırsıdır. en saykosunu bulduğunuzda müsabakalar zaten fazla uzun sürmüyo, rakip hemen kaçıyor...
2 yorum:
orji metin nerede arkadaşım değiştirme şunları
turkiyenin şu an o yazıyı kaldıramayağını düşündüm.
gerekli şartlar olgunlaştığında orjinalini yazarım
Yorum Gönder