Bizim zamanımızda buralar hep okul servisiydi

Cumartesi çalışmanın psikolojim üzerindeki olumsuz etkilerini yazarak, şu an evde götünü büyüten pezevenklerin canını sıkmak istemiyorum.
"yeni uyandım ben hocu" tarzı yorumlar yapanı sikerim. bu konuda cidden doluyum şaka falan dinlemem sıçarım bacağınıza!!!1

okul servisine en son 6-7 sene binmiş olmama rağmen o coşkunun, o heyecanın özlemi içinde geceleri gözüme uyku girmiyor. işe giderken de servise binmeme rağmen bırakın okul servisindeki çoşkuyu, şehirler arası yolculukta uyuşan götün verdiği rahatsızlığı bile arar oluyorum.

sabah işe gelirken yarı uyur vaziyette fark ettimki etrafım zombilerle sarılıydı.
kimse konuşmuyor, sadece boş gözlerle pencereden dışarıya bakıyorlardı. hepsinin yüzünde, yataklarında değilde, serviste olmanın verdiği memnuniyetsizlik ifadesi vardı. sikiym işte o ifadeyi ben. benim yüzümde de o ifade var. bizim şirkete özgü bir durum mu yoksa heryerde mi böyle bilmiyorum ama insan, insanı cumartesi çalıştırmaz hocu