sıkıldım aq. çantamdaki son mecmuayı da bitirdikten sonra yanımda okuyacak, dinleyecek, izleyecek bi şey bi şey kalmadı. arkadaş edin, takıl desen nerd'ün flama taşıyanıyım o konuda da bi problemim yok dedim bari şezlongu daha yatay bi şekle sokup uyiym. ama aklıma takıldı nerede yanlış yapmıştım da böyle depresif bir nerd olmuştum?
yazlığa en son 6-7 sene önce gelmiştim. o zamanlar huzurlu, neşeli bi çocuktum. şimdiyse eski heyecanlardan eser yok. eskiden yazlığa gelmek başlı başına bir mutluluk sebebiyken şimdiyse
hiçbir şey yapmak zorunda olmamanın verdiği rahatlıktan başka bir şey yok beni buraya bağlayan.
nerdlüğün getirisi olan huzursuzlukla hayatımı sorgulamaya başladım. içimde yine o tanıdık boşluk oluştu. başladım boşluğu düşünmeye. ben düşündükçe o büyüdü. o büyüdükçe daha çok düşündüm. bu kısır döngü yetmiyomuş gibi güneş de küfreder gibi ısıtmaya başladı. ben de güneşe nazikçe parmağımı göstererek marketten bi bira aldım. buz gibi biranın beni mutlu etmesi hatta insan-ı kamil mertebesine ulaşmam için yeterli olması gerekiyordu ama uykumu kaçırmaktan başka bi boka yaramadı.
şezlongda uzanmış uyumaya çalışırken, sitenin içinde gezen bir otobüsün sesiyle içimde bir heyecan dalgası geçti, aniden sebepsiz bir mutluluk sardı beni. hemen dönüp otobüse bakınca aslında onun minibüs olduğunu gördüm. sonra üzüldüm. ama neden üzüldüğümü anlamadım...
neden heyecanlandım, otobüs olmayınca neden üzüldüm diye düşünürken birden her şey anlam kazandı. o otobüs migros otobüsü olsaydı o günüm bambaşka olurdu. dünyanın en mutlu insanı olurdum. uludağda, üzerlerine kar yağarken sevgilisiyle jakuzide vodkasını yudumlayan adamlardan daha mutlu olurdum. sabah telefon numarasını istemeyen hatun bulan mujde insanından bile daha mutlu olurdum. ama hevesim kursağımda kalmıştı. o günden sonra zaten hayatım daha bi bok oldu...
bizim sitede market olmasına rağmen migros otobüsü geldiğinde, noel baba görmüş iyi çocuk gibi sevinirdim. eriğe dalar gibi migros otobüsüne dalardım. şimdi o güzel günler geride kaldı. artık şezlongda kitap okumaktan başka bir atraksiyonum olmuyor ve bunun tek sorumlusu migros otobüsleridir!!!!
gelin birlik olalım ve migros otobüslerinin tekrar kullanılmaya başlaması için:
info@koc.com.tr adresine, migros otobüsülerinin gençlerin gelişimi üzerindeki olumlu etkisine dair mailler yağdıralım.
1 yorum:
kangurusuna kurban
Yorum Gönder